Menu główne:
W naszej Małej Ojczyźnie > Centrum Kultury
Sławni ludzie naszej Gminy
Bogucki Antoni – (1880 – 1956) - senator z Krzykawki. Adwokat, wicemarszałek Senatu III kadencji (1930 – 1935 ), ostatni prywatny właściciel dworku w Krzykawce. Ukończył uniwersytet w Odessie. Pełnił szereg funkcji społecznych: Członek Straży Obywatelskiej, założyciel i prezes Zarządu Stowarzyszenia Przyjaciół Warszawy, wiceprezes Zarządu Głównego Polskiego Czerwonego Krzyża, członek sekretariatu wicepremiera i przewodniczący sądu dyscyplinarnego, członek trybunału stanu. Był również prezesem Oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. W 1908 roku ożenił się z Marią Garzyńską, córką właściciela dworku i dóbr ziemskich w Krzykawce. Po wojnie A. Bogucki pracował w sosnowieckim sądzie. Spoczywa na starym cmentarzu w Bolesławiu.
Ciszewski Bronisław Stanisław – (1865 – 1930) – sławny etnograf z Krążka. Kierownik pierwszej katedry etnografii na Uniwersytecie im. Jana Kazimierza we Lwowie. Autor szeregu prac z zakresu etnografii. W roku bieżącym mija 120 lat od wydania jego książki: „Lud rolniczo – górniczy z okolic Sławkowa w powiecie olkuskim”.
Jastrzębski Władysław – (1906 – 1995) artysta malarz. W latach 1914 – 1915 wraz z rodziną zamieszkuje w Bolesławiu. W 1935 r. ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Krakowie. Brał udział w kampanii wrześniowej, przebywał w niewoli niemieckiej, a od 1941 r. w obozie. Po zakończeniu wojny pracował przy odnowieniu fresków na Wawelu. Posiada w swoim dorobku artystycznym ponad tysiąc witraży m.in. w USA i Kanadzie. Był „chodząca encyklopedią” historii Bolesławia i okolicy okresu pierwszej połowy XX wieku. Prace swe wystawiał w Olkuszu, Bolesławiu pt. „Bolesław dawniej”.
Krajewski Konrad Marcin – (1899 – 1977) – generał z Krążka. W młodości Sztygar w kopalniach bolesławskich. Współzałożyciel Oddziału PTTK w Olkuszu. Pod koniec 1918 roku bierze udział w rozbrajaniu oddziałów austriackich. Służy w Wojsku Polskim jako oficer batalionu strzelców olkuskich. W czasie II wojny światowej działał w konspiracji. W 1945 r powrócił do kraju i został mianowany na generała. Spoczywa na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie.
Krzykawski Krzysztof – żył w XVII wieku. Astronom z Krzykawy, doktor filozofii i profesor astronomii w Kollegium Mniejszym. Wydał szereg prac naukowych z dziedziny astronomii „Krótka astronomiczna uwaga komety widzianego w 1680 r.”, „Kalendarz Świąt Rocznych Biegów Niebieskich z wyborem czasów z aspektami na rok Pański.”
Lekki Adolf - pisarz, urodził się w Krzykawie w 1924 r. Ukończył Szkołę Rzemieślniczą w Olkuszu, następnie Wyższą Szkołę Nauk Administracyjnych w Łodzi. W okresie okupacji działał w podziemiu w okolicach Ostrowca Świętokrzyskiego. Jest autorem powieści: „Chłopska sprawa”, „Radość zwycięstwa”, „ Rozdroża”, „Zmierzch”, „Niespokojny zachód”, „Nim wyjdzie słońce”, „Przygoda nad siedmioma źródłami”. Członek i działacz Związku Literatów Polskich.
Płonowska Maria – (1876 – 1955) – malarka. Studiowała w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie, w Monachium, Rzymie i Paryżu. Pracowała w biurze kopalni „Bolesław”. Zmarła tragicznie wracając z pleneru w Sienicznie. Została pochowana na cmentarzu w Bolesławiu. Jej obrazy były wystawiane w Krakowie, Lwowie, Zakopanem, Częstochowie, Kazimierzu, a w ubiegłym roku w Bolesławiu.
Skalski Jan – (1892 – 1967) ksiądz, niezwykły pleban. Święcenia otrzymał w Petersburgu. W 1918 roku powrócił do kraju zajmował się zdobywanie funduszu sienkiewiczowskiego przysłanego ze Szwajcarii. Organizował posiłki i opał dla biednej ludności w kieleckim. Od 1939 roku był proboszczem w Bolesławiu, pomagał biednym, pracował fizycznie przy remoncie kościoła.
Turbas Paweł – (1851 – 1921) – rzeźbiarz, ukończył Szkołę Sztuk Pięknych w Krakowie za czasów Jana Matejki. Pracował w zakładzie rzeźbiarskim Wyspiańskiego, ojca Stanisława. Zdobił kościoły, był autorem rzeźb w kościele rzymskokatolickim w Bolesławiu. Dzięki jego talentowi i nadzwyczajnej pracowitości kościół w Bolesławiu należy do zabytków kultury polskiej. Dzieło jego kontynuował syn Władysław (1884 – 1950 ).
Jochymek Stanisław (1924 – 2002) - od zarania istnienia Miejsko-Gminnego Ośrodka Kultury w Bukownie z siedzibą w Bolesławiu - po zmianach granic administracyjnych - Gminnego Ośrodka Kultury w Bolesławiu - pan Stanisław był związany z miejscową kulturą. Malował, rzeźbił, uprawiał grafikę i metaloplastykę. Na spotkaniach klubowych Stanisław opowiadał często o swojej drodze artystycznej, o jej początkach. Do „złapania za ołówek" zainspirował go w pierwszym roki okupacji doświadczony w malarstwie i rysunku Leszek Lorek - współtwórca telewizyjnego serialu dla dzieci „Bolek i Lolek".
Zauroczony talentem swego „nauczyciela", mimo wyjazdu na przymusowe roboty w głąb III Rzeszy, Stanisław w wolnych chwilach rysował. Po wojnie — lecz na krótko — spotkał się z Leszkiem, ale drogi ich rozeszły się. Leszek został zaangażowany w Wytwórni Filmów Rysunkowych w Bielsku. Stanisław podjął pracę w miejscowym górnictwie. W jego twórczości dominowała tematyka górnicza. Jego zainteresowania historią miejscowego górnictwa też o tym świadczą. Inspiracją do rzeźbienia dla Stanisława była spuścizna po wuju Józefie Gołębiu - profesjonalnym rzeźbiarzu, który podczas zaborów ukończył w Krakowie Cesarsko - Królewską Akademię Przemysłu Artystycznego. Był też uczniem Pawła Turbasa i jego pracownikiem przy wystroju rzeźbiarskim Kościoła w Bolesławiu (walczył w Legionach na Wołyniu i tam zginął w 1916 roku).
Stanisław w swej twórczości ciągle poszukiwał: grafika, malarstwo sztalugowe, metaloplastyka. Był skromny w ocenie swoich prac, niepewny wartości artystycznych. Autorytatywna, pozytywna ocena jego prac przez profesora Hodysa, historyka sztuki z Krakowa na przełomie lat 1970/1980, wzmocniła pana Stanisława w przekonaniu, że to, co tworzy, jest dobre, że tak należy robić. Za tym poszły sukcesy, wystawy zbiorowe i indywidualne w: Bolesławiu, Bukownie, Olkuszu, Chorzowie, Sławkowie, Wrocławiu, Wiśle i Bobolicach Większych.
W pośmiertnym wspomnieniu w 32 numerze „Korzeni" napisano: „Odszedł Człowiek, lecz pozostała po nim pamięć i trwalszy od ludzkiego życia ślad w postaci jego dzieła: liczne obrazy, szkice, rzeźby, metaloplastyka jego prac i sale Gminnego Ośrodka Kultury. Trwały ślad pozostał też w wydawnictwach GOK: w „Bolesławskich Zeszytach Historycznych" i w „Korzeniach". Do tych pism sporządzał rysunki i udostępniał zabytkowe fotografie z rodzinnych albumów”.
Bolesławscy twórcy
Bazan – Bagrowska Beata - w 1993 r. ukończyła Wydział Dziennikarstwa na Uniwersytecie Warszawskim. W wyuczonym zawodzie pracuje na stanowisku redaktora naczelnego „Bolesławskich Prezentacji". W latach 1995 — 1996 doskonaliła się w swym zawodzie w Polsko - Kanadyjskiej Szkole Pisarstwa. W przeszłości 1989 - 1993 była stałym współpracownikiem czasopisma o zasięgu ogólnopolskim: „Jestem", „Zygzak", „We dwoje", „Tygodnik Uniwersytecki", „Nasza Ziemia", „K i M", „Moje zdrowie". W 1993 roku była redaktorem Wydawnictwa PCK.
W październiku 2002 roku wyeksponowała swe prace malarskie w Staropolskim Dworku w Krzykawce. Wystawa nosiła tytuł „Wejdź w moje sny". Do ważniejszych jej sukcesów należą: Nagroda Literacka Warsztatów Artystycznych w Wilkasach w 1989 roku, finał ogólnopolskiego konkursu „Indeks za debiut" w 1989 roku, I Nagroda Literacka 700 lat Olkusza w 1999 roku oraz powieść „Róże w coca-coli", wydana przez Redakcję „Filipinka" w 1996 roku w nakładzie 6500 egzemplarzy, które zostały sprzedane w trzy miesiące.
Cieślik Wiesława Danuta – prezentuje malarstwo bardzo różnorodne w swej tematyce: pejzaże, architektura, ludzie, obrazy świętych, kwiaty. Maluje kwiaty z bogactwem barw: maki, słoneczniki, mieczyki, nagietki. Dotychczasowy dorobek pani Cieślik można określić liczbą ponad 500 obrazów. Jej prace zdobią mieszkania rodziny, koleżanek, kolegów i znajomych. Jej metaloplastyka „Powstańcy Śląscy" zdobi wnętrze statku Polskiej Żeglugi Morskiej. Portrety patronów Szkoły Podstawowej w Bolesławiu i w Krzykawie wiszą na honorowych miejscach w ich pomieszczeniach. Portret Marii Płonowskiiej - miejscowej malarki, wykonany w miedzi, upiększa hol Gminnego Ośrodka Kultury jej imienia. Obrazy olejne pędzla pani Cieślik są też w kościele polskokatolickim w Bolesławiu: „Zdjęcie z krzyża", „Zwiastowanie", „Król Kazimierz" oraz „Św. Florian". W kościele rzymskokatolickim w Bolesławiu, wśród pięknego wystroju rzeźbiarsko - malarskiego zawisł obraz Św. Floriana, a w kościele rzymskokatolickim w Krzykawie jest feretron z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem.
Trzeba jeszcze koniecznie wspomnieć, że malarka miała zaszczyt wręczyć swój obraz bolesławskiego dworku byłemu Prezydentowi RP Aleksandrowi Kwaśniewskiemu, podczas jego spotkania z mieszkańcami gminy Bolesław w 1999r.
Ważniejsze wystawy:
• Muzeum Śląskie w Bytomiu - „Drogi do zwycięstwa"
• Wojewódzki Ośrodek Kultury w Katowicach - Wystawa Sztuki Użytkowej „Czas wolny - sztuka radością życia".
• Miejska Biblioteka Publiczna w Dąbrowie Górniczej (nagrodzony obraz „Zima")
• Wystawa w Lilliers (Francja).
• Kilka wystaw zbiorowych i indywidualnych w Gminnym Ośrodku Kultury w Bolesławiu.
Czerniak Henryk - rozmiłowany kronikarz, działacz społeczny i kulturalny w swej rodzinnej wiosce – Laskach. Jego ojciec, Feliks, pracował w rzeźbiarskim zespole Pawła Turbasa przy wewnętrznym wystroju kościoła w Bolesławiu. Wykonał też rzeźby do ołtarza laskowskiej kaplicy. Urodził się w Laskach. W siódmym roku życia wyjechał z rodzicami do Krakowa. Podczas okupacji, od 1941 roku, pracował przymusowo w Brygadzie „Bandienst" w Krakowie i Frysztaku koło Krosna. W brygadzie tej pracował też Karol Wojtyła. W 1942 roku Henryk Czerniak wstąpił w szeregi Armii Krajowej „Błyskawica" w Zabierzowie pod pseudonimem „Osa", gdzie pełnił funkcję rusznikarza oddziałowego i łącznika. W 1950 roku pan Henryk wrócił do rodzinnej miejscowości. W gminie Bolesław jest znany jako inicjator szeregu przedsięwzięć. Wymienić tu należy chociażby: rozbudowę remizy strażackiej w Laskach, budowę szkoły, obiektu sportowo - wypoczynkowego z basenem, budowę i modernizację dróg i organizowanie życia kulturalnego.
Henryk Czerniak jest aktywnym członkiem grupy miłośników historii w Klubie Pracy Twórczej, badaczem przeszłości swojej miejscowości. Wysuwa szereg hipotez z historii Lasek, np. o istnieniu hutnictwa szkła, o przebiegu dróg w średniowieczu itd. Owocem kronikarskiej pasji pana Henryka jest czterotomowa kronika Lasek ilustrowana 535 oryginalnymi fotografiami. Starannie kaligrafowana, z licznymi winietami, uzupełniona mapkami sytuacyjnymi.
Efektem jego wysiłków jest też zainteresowanie naukowców wynurzeniem geologicznym, które po wstępnych badaniach okazało się ewenementem i zostało opisane w wydawnictwach krajowych i zagranicznych. Pan Czerniak posiada też uzdolnienia artystyczne. Jego obrazy noszą cechy sztuki ludowej o tematyce przeszłości i teraźniejszości Lasek (stare domy, ulice, łąki i lasy, bitwa z 1863 roku itp.) Od dłuższego czasu pracuje wytrwale nad dużą makietą swej wioski sprzed pożaru w 1930 roku, który strawił prawie wszystkie zabudowania. Ma to być makieta „żywa", z ruchem wody w rzece i sztolni.
20 listopada 2000r. Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej mianował niebędącego w czynnej służbie wojskowej plut. CZERNIAKA Henryk s. Feliksa na stopień Podporucznika Wojska Polskiego.
Uchwałą Nr XXXIII/275/2005 Rady Gminy Bolesław z dnia 3 października 2005 roku nadano Panu Henrykowi Czerniakowi tytuł: HONOROWEGO OBYWATELA GMINY BOLESŁAW.
Czyżewska Dorota Iwona – pisze o sobie: „Odkąd sięgam pamięcią, towarzyszkami mojego życia były kredki - kochałam malować. Bardzo chciałam uczyć się w średniej szkole plastycznej, jednak warunki ekonomiczne mojej rodziny nie pozwalały na to. Podjęłam więc naukę w Zawodowej Szkole Gastronomicznej w Bukownie - Skałce. Ukończyłam profil kucharz - kelner.” Pani Dorota jest debiutantką w poezji, ale bardzo obiecującą. Swe rymy potrafi ubarwiać kredką. W marcu 2003 roku miała wieczór autorski w Klubie Pracy Twórczej. W maju 2003 roku podczas XXV Wiosny Poetyckiej w GOK - Bolesław otrzymała wyróżnienie za wiersz „Matko moja", sukces został powtórzony podczas XXXVI Jesieni Poetyckiej.
Ginał Stanisław - posiada szerokie zainteresowanie kulturą, polityką, gospodarką, techniką, górnictwem oraz jego historią, historią regionu i Polski. Swoje zainteresowania realizuje przez kolekcjonowanie wycinków prasowych, odbitek kserograficznych z książek i dokumentów na ulubione tematy. Opasłe tomy swych opracowań przeplatanych opisami, uwagami, wycinkami prasowymi, fotografiami, wykresami, tabelami, szkicami i planami, budzą podziw dla pracowitości. Każdy tom (album) to odrębny temat.
Inną pasją pana Ginała jest praca społeczna na rzecz środowiska. W przeszłości pełnił funkcję przewodniczącego Gminnego oraz Bolesławskiego Komitetu Gazyfikacji, przez 8 lat był zastępcą przewodniczącego Rady Sołeckiej w Bolesławiu. Jest autorem licznych wniosków, w żywotnych dla Bolesławia sprawach, kierowanych do Rady Gminy i Zarządu. Wyczulony na ludzką krzywdę i niesprawiedliwość.
Umiejętności organizacyjnych nabył na dwuletnim Studium Ekonomii. Pisze wiersze satyryczne, lecz rzadko ujawnia swą twórczość, nie bierze też udziału w konkursach poetyckich. Chętnie natomiast podejmuje polemikę na łamach prasy lokalnej na tematy gospodarcze Bolesławia i gminy.
Zbiory Stanisława Ginała obejmują następujące tematy:
1.Biografie wielkich wodzów i hetmanów polskich, ich wkład w rozwój polskiej sztuki wojennej, opisy ich zwycięstw w najważniejszych bitwach.
2.Zbiór biografii generałów polskich od XVIII do XX wieku.
3.Zbiór 37 biografii najważniejszych przywódców, dowódców i generałów powstania styczniowego.
4. Zbiór ilustracji wizerunków z opisami 436 herbów miast, gmin i herbów rodowych.
5. Zbiór ilustracji 413 odznaczeń polskich i innych państw, w tym 89 godeł, 63 orderów, 35 krzyży, 74 medali i 153 odznak od czasów najdawniejszych do XX wieku.
Zbiór 255 wizerunków pomników polskich.
7. 340 rycin twierdz, warowni i zamków w Polsce wraz z opisami.
8. Kolekcja w dwóch tomach artykułów na temat historii polskiego lotnictwa.
Zbiór artykułów prasowych na temat stosunków polsko - ukraińskich od dziesiątego wieku do 2003 roku.
10. Protokoły porozumień z 1980 roku; Gdańsk, Szczecin, Jastrzębie. Statut NSZZ „Solidarność", założenie i ustawy o Związkach Zawodowych.
11. Polskie prawo Stanu wojennego z 1981 roku ze zbiorem artykułów na ten temat.
12.Wizerunki monet i banknotów różnych krajów od starożytności do chwili obecnej.
13.Dwutomowy zbiór artykułów o historii górnictwa ze szczególnym uwzględnieniem górnictwa rud cynkowo - ołowiowych w Zagłębiu Olkusko - Sławkowskim.
14.Zbiór wiadomości na temat mitów, wierzeń i religii świata oraz stosunków Kościół - Państwo Polskie od 966 do 2003 roku.
15.Zbiór artykułów pamiętnikarskich na temat stosunku władz ZSRR do ludności polskiej w latach 1939 - 1956.
16. Zbiór artykułów prasowych o dominujących jednostkach ludzkich w historii świata w XX wieku (Notatki o „geniuszach zła").
Imielska Joanna - jest jednym z młodszych członków Klubu Pracy Twórczej w GOK - Bolesław. Po raz pierwszy odwiedziła Klub w 1998 roku. Podczas „XX Wiosny Poetyckiej" otrzymała wyróżnienie za wiersz „Pozostałość". Równorzędne sukcesy nastąpiły w kolejnych latach: w 1999 roku za wiersz „Kwitnąć", w 2001 roku „Ten, kto powiedział..." i „Głębie". Pani Joanna zamieszcza swe artykuły na łamach „Przeglądu Olkuskiego", „Kuriera Sławkowskiego", „Gazety Krakowskiej" i „Bolesławskich Prezentacji".
Kluczewski Lucjan - malował obrazy olejne, sceny z życia olkuskich gwarków, hutników przy piecach, ilustrował kwartalnik wydawany przez Klub Techniki i Racjonalizacji. Obrazy jego pędzla, malowane w czasach jego pracy zawodowej zdobią do dzisiaj wnętrza budynków administracji Zakładów Górniczo - Hutniczych „Bolesław". Znajdują się też w prywatnych zbiorach jego kolegów, znajomych. Gdy pan Kluczewski znalazł się na emeryturze, tematyka jego prac malarskich poszerzyła się o pejzaże, kwiaty, martwą naturę, a czasem akty. Powiedział o swojej pasji: „Myślę, że środowisko, w którym żyję, pełne urokliwych zakątków Pustyni Błędowskiej, jej otoczenia i Wyżyny Jurajskiej: lasy, pola, potoki, brzozy, dęby - wytwarza klimat wpływający na zainteresowania pięknem i budzi chęć przenoszenia go na płótno lub karton.”
Dyplomy i nagrody:
Za zasługi dla krzewienia tradycji górniczych (XV rocznica Spotkań Gwarków Ziemi Olkuskiej), za wybitne osiągnięcia w pracy na rzecz Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa Rud oraz dyplom nadania tytułu „Weteran Piwny" spotkań gwarków ziemi olkuskiej; Nagroda Ministra Przemysłu Ciężkiego za całokształt pracy zawodowej i osiągnięcia w dziedzinie upowszechniania tradycji górniczych.
Kubańska Janina - dużo tworzy, a jej wiersze bardzo podobają się czytelnikom, zachwycają nawet profesjonalistów. Tomiki wierszy wydane przez GOK, w pełnym nakładzie rozeszły się w mig. Z udanym rezultatem próbuje też prozy.
Wiersze pani Janiny trafiły na antenę Polskiego Radia w Katowicach. Autorka jest laureatką wielu, wielu konkursów poetyckich. Pani Janina twierdzi, że poezję kochała zawsze jednak nie przypuszczała, że sama kiedyś będzie pisać. Inspiracją do pisania wierszy było dla niej pole, na którym latem pracowała. Zawsze stara się żyć w zgodzie z sobą i przyrodą.
Na przeciwności losu, pani Janina odpowiada: „Trzeba uwierzyć w uśmiech, by nie być smutnym, jak złamany kwiat.”
Poezja pani Kubańskiej jest wysoko oceniana przez różne środowiska twórców, a także znawców. W ciągu dziesięciu lat zdobyła blisko czterdzieści dyplomów z konkursów poezji. Gminny Ośrodek Kultury w Bolesławiu wydał 76 zbiorów utworów poetki: „Tryptyk Poetycki”, „Owoce Jesieni”, „Chcę zdążyć”. O autorce często pisze prasa lokalna i regionalna: „Dziennik Polski”, „Gazeta Krakowska”, „Przegląd Olkuski”, „Bolesławskie Prezentacje”, „Korzenie”, dąbrowski „Raptularz” itd.
Ważniejsze nagrody:
- 1995 rok: I miejsce w III Sejmiku Poetyckim w Bukownie, I miejsce w XI Jesieni Poetyckiej w Sławkowie, I miejsce w XVIII Jesieni Poetyckiej w Bolesławiu, wyróżnienie w Konkursie Poetyckim im. J. Kaczmarka w Jaworznie, II miejsce w konkursie „Zima Prozy” w Bolesławiu.
- 1996 rok: wyróżnienie w Konkursie Walentynkowym w Sławkowie, III miejsce w konkursie „O Gmerk Olkuski”, II miejsce w XIX Jesieni Poetyckiej w Bolesławiu.
- 1997 rok: III miejsce w „Zimie Prozy” w Bolesławiu, wyróżnienie w „Zagłębiowskiej Wiośnie Poetyckiej” w Czeladzi, II miejsce w XX Jesieni Poetyckiej w Bolesławiu.
- 1998 rok: wyróżnienie w XVII Konkursie „Szukamy Talentów Wsi” w Wąglanach, I miejsce w II Konkursie Literackim O Gmerk Olkuski, II miejsce w XX Wiośnie Poetyckiej w Bolesławiu.
- 1999 rok: wyróżnienie w XI Konkursie Poetyckim w Przywidzu, II miejsce w XXII Jesieni Poetyckiej w Bolesławiu.
- 2000 rok: II miejsce w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim – List Miłosny w Bestwinie, I miejsce w Konkursie Walentynkowym w Sławkowie, wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie Poetyckim w Jastrzębiu Zdroju.
- Od 2001 – 2003 roku: Srebrny Liść, Złoty Liść na Sejmikach Poetyckich pod Diablą Górą, wyróżnienie w XIII Konkursie Robotniczego Stowarzyszenia Twórców Kultury w Radomiu, wyróżnienie w VIII Konkursie Poetyckim im. Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej w Katowicach, II miejsce w konkursie „O nagrodę Złotego Żonkila” w Libiążu, wyróżnienie w konkursie poetyckim „Imię Matki” w Będzinie, I miejsce w XXV Wiośnie Poetyckiej, I miejsce w konkursie „IV pory roku – lato”.
Uchwałą Nr XXXIII/276/2005 Rady Gminy Bolesław z dnia 3 października 2005 roku nadano pani Janinie Kubańskiej tytuł: HONOROWEGO OBYWATELA GMINY BOLESŁAW.
Liszka Józef - żywa Legenda Bolesławia i okolic. Pan Józef bardzo chciał zostać tokarzem i udało mu się to. W 1949 roku ukończył Państwowe Gimnazjum Mechaniczne w Olkuszu i po złożeniu egzaminu przed Komisją Cechową, otrzymał dyplom czeladnika, uprawniający do wykonywania prac tokarskich, ślusarskich i kowalskich. W 3 lata później otrzymał dyplom technika mechanika i z nim poruszał się w pracy zawodowej do 1972 roku. W tym samym czasie upodobał sobie ekonomię, stąd zaoczne studia w Szkole Głównej Planowania i Statystyki na Wydziale Przemysłu w Warszawie (obecnie Szkoła Główna Handlowa). Nie kończąc ich, podjął naukę na Dwuletnim Studium Zarządzania i Gospodarowania w Przemyśle przy Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach, które ukończył w 1964 roku. Po studiach wieczorowych na Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w 1972 roku, otrzymał dyplom inżyniera-mechanika.
Zamiłowanie do rzeźby przyszło w 1949 roku, podczas służby w 25 Brygadzie PO „SŁUŻBA POLSCE" w Rusku na Dolnym Śląsku. Dotychczas pan Liszka wykonał 286 rzeźb.
Wystawy indywidualne:
• Gminny Dom Kultury w Bolesławiu (1984)
• Miejski Dom Kultury w Bukownie (1985,1991,1994)
• Gminny Dom Kultury w Bolesławiu (1984,4988)
• Dom Kultury w Olkuszu (1991)
• Muzeum Regionalne w Sławkowie (1991)
Wystawy zespołowe:
• Sztuka po pracy - Olkusz (1979)
• Od gminy do województwa - Chrzanów (1980)
• Sztuka po pracy - Olkusz (1982)
• Wystawa twórczości z okazji Święta Pracy - Bukowno (1983)
• Wystawa twórczości z okazji Dnia Kupały — Bukowno (1983)
• Wystawa z okazji Dnia Bukowna - Bukowno (1985)
• Piękna i bogata nasza miejscowość - Bolesław (1986)
• Salon de maj -Lilliers-Francja (1991)
• W kręgu sakrum- Katowice (1991)
• Gmina Bolesław — Impresje Bolesław (1992)
• Kwiaty polskich dróg - Wrocław i Lublin (1992)
• Strachy polskie - Krzykawka (1999)
• IV Ogólnopolski konkurs im. Ks. Jakuba Wójka na sztukę ludową i amatorską o tematyce biblijnej - Wągrowiec (1997)
• Wystawa twórczości z okazji Festynu Samorządowego — Bolesław (2000)
• Stoisko twórczości z okazji przyjazdu Prezydenta RP do Olkusza - Olkusz (2000)
• Wieczór Cygański - Krzykawka (2000).
Zainteresowanie historią u pana Józefa istnieje od niepamiętnych czasów, ale tak poważnie została jego „kochanką" po śmierci żony Gabrieli, w 1988 roku. Pierwsza publikacja pojawiła się w 1956 roku, na łamach pisma zakładowego „Nasza Huta" w Zakładach Hutniczych „Bolesław". Pierwsza książka ukazała się w 1990 roku. Nosiła tytuł „Legendy i podania znad brzegów Białej Przemszy". Później ukazywały się kolejne wydawnictwa. Dorobek w zakresie wydawnictw pan Józef Liszka zawdzięcza koleżankom i kolegom klubowym, kierownikom MGOK i MOK w Bukownie, GOK w Bolesławiu: Stanisławowi Głogowskiemu, Małogrzacie Imielskiej, Wiesławowi Nadymusowi, Ewie Wolskiej oraz obecnej Dyrekcji Gminnego Ośrodka Kultury w Bolesławiu w osobach: dyrektora Zofii Koffer i wicedyrektora Barbary Rzońcy.
Długa jest lista osób, które wspierały zainteresowania pana Józefa Liszki. To przyjaciele, krytycy, dziennikarze, literaci ze Śląskiego Stowarzyszenia Naukowo - Literackiego, na czele z jego prezesem prof. dr. hab. Janem Malickim. To również przedstawiciele władz Gminy Bolesław, Urzędu Miejskiego w Bukownie, dawnego naszego Urzędu Wojewódzkiego, z wojewodą Wojciechem Czechem i Markiem Kępskim. Wspierali go kustosze muzeów regionalnych w Olkuszu i Sławkowie, również nieodżałowani: redaktor śp. Bronisław Kowalski, literat Stanisław Jędrzejek z Katowic oraz artysta malarz Henryk Krupiński. W sferze wdzięczności jest również firma „Grań" z Olkusza, z jej prezesem Jerzym Milką, która finansowała pierwsze książki. Józefa wspierali swoim zainteresowaniem czytelnicy, pedagogowie, uczniowie szkół. Spotkania autorskie (było ich około stu) wspierały go duchowo i zachęcały do dalszej pracy. Pan Liszka jest od kilku lat członkiem Stowarzyszenia Regionalnych Mediów Polskich.
Wydawnictwa zwarte Józefa Liszki (razem 48 pozycji):
Ponadto ukazało się 343 artykułów w następujących pismach:
„Rudy i metale niezależne", „Wiadomości Warsztatowe", „Siarka", „Sympozjum Techniki Wibracyjnej", „Spotkania z Zabytkami", „Twórczość Robotników", „Własnym Głosem", „Przegląd Olkuski", „Merkuriusz Strażacki", „Hutnik", „Echo Kombinatu", „Kronika Miasta Bukowna" (był redaktorem i współzałożycielem), „Polska Zbrojna", „Wojsko i Wychowanie", „Kurier Sławkowski", „Bolesławskie Prezentacje", „Korzenie" (jest współzałożycielem i redaktorem naczelnym), „Turystyka", „Wiadomości Zagłębia", „Ekspres Zagłębiowski".
W prasie i czasopismach ukazało się 295 recenzji, opisów twórczości pana Liszki, wywiadów i odnośników do prac jego autorstwa. Były też dwa nagrania telewizyjne (Telewizja Polonia, Telewizja Katowice) oraz pięć wywiadów radiowych.
Nagrody:
Nagroda Wojewody katowickiego „Za Upowszechnienie Kultury, za działania kulturotwórcze, popularyzację historii regionu oraz za integracją środowiska społecznego ruchu kulturalnego ". Przyznana przez Wojewodę Katowickiego.Kategorii Drugiej w corocznym „Konkursie w zakresie poprawy warunków pracy. Nadana przez Ministra Nauki Szkolnictwa Wyższego i Techniki, Zarząd Główny Naczelnej Organizacji Technicznej oraz Centralnej Rady Związków Zawodowych — 1973 roku.łoty Medal „De Maj” w międzynarodowej wystawie w Lilie’rs – Francja, 1991 rok.II w konkursie „Kwiaty Polskich Dróg”, przyznana przez RSTK i Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków we Wrocławiu , 1992 rok.
Podziękowania i gratulacje:
1.Podziękowanie za wieloletnią współpracę, twórczość literacką od Dyrektora Szkoły Podstawowej im. Fr. Nullo w Krzykawie i Komitetu Rodzicielskiego w 2000r.
2. Podziękowanie za ofiarne i sumienne pełnienie obowiązków ławnika od Prezesa Sądu Powiatowego w Olkuszu w latach 1962-1964.
3. List Gratulacyjny w związku z uczestnictwem w I Sejmiku Poetyckim pod „Diablą Górą" w Bukownie od Towarzystwa Zachęty Kultury w Katowicach od Redakcji „Dziennika Śląskiego" w 1993r.
4. Liczne podziękowania za wieczory autorskie.
Uchwałą Nr XX/186/2004 Rady Gminy Bolesław z dnia 30 września 2004 roku nadano Panu Józefowi Liszce tytuł: HONOROWEGO OBYWATELA GMINY BOLESŁAW.
Litarska Barbara - ojciec nauczył ją wrażliwości, a matka pieśni. Malowała od najmłodszych lat, kiedy zabrakło ołówka - również patykiem. Kocha przyrodę. Jej pracą artystyczną interesował się profesor Hodys. Swoje prace wystawiała w Kluczach, Bolesławiu, Nowym Sączu, Młynarach. W Dąbrowie Górniczej otrzymała pierwszą nagrodę za akwarelę. Po przerwie na wychowanie dzieci wróciła do pióra i pędzla. Jest członkiem Klubu Pracy Twórczej w Bolesławiu. Znajduje tu jak sama mówi zrozumienie i możliwość dalszego rozwoju twórczego. Mówi o sobie: „Od kwiatów uczę się kolorów, a od wiatru muzyki.”
Lorek Zofia – emerytowana nauczycielka, czynna działaczka w Klubie Emerytów i w Związku Kombatantów. Od 1994 roku jest sekretarzem Związku Kombatantów Rzeczypospolitej Polskiej i Byłych Więźniów Politycznych. Za swoją pracę dostała Krzyż Zasługi. Przez wiele lat działała w harcerstwie (Szkołą Harcerska – V Szczep im. Powstańców Śląskich w Katowicach). Była współorganizatorką obozów harcerskich oraz drugiego obozu Komendy ZHP Katowice w Złotym Potoku, tak zwanej „Malty”, gdzie uczestniczyło 180 harcerzy, w tym Niemcy, Norwedzy i Anglicy. Od 1983 roku współpracowała z bolesławską szkołą, gdzie pomagała przy organizowaniu różnych uroczystości, nie rezygnując z harcerstwa.
Od kilkunastu lat pisze interesujące wspomnienia o dawnym Bolesławiu i jego ludziach. Pisze też wiersze dla dzieci i dorosłych. Tematyką jej utworów jest piękno przyrody, ludzka przyjaźń, życzliwość i miłość. Jej twórczość prezentują „Korzenie” i „Pokój Wam”. Pani Zofia wydała następujące tomiki utworów poetyckich: „Wiersze wybrane” (1994) i „Wiersze” (2001), „Sercem pisane” oraz „Tryptyk Poetycki” (1998). Jest współautorką Jasełek wystawianych w bolesławskim kościele. Systematycznie od wielu lat bierze udział w konkursach poetyckich organizowanych przez ośrodki kultury w Bolesławiu i Sławkowie, uzyskując często nagrody i wyróżnienia.
Łaskawiec Maria – autorka poezji i wspomnień. Bierze udział w konkursach i odnosi w nich sukcesy. Oto najważniejsze osiągnięcia:
I miejsce(1999) i III miejsce (2000) w Turnieju Jednego Wiersza podczas XXI Wiosny Poetyckiej w Bolesławiu óżnienia (1999 i 2002) i III miejsce (2006) w konkursie literackim „Zima Prozy” w Bolesławiuwyróżnienie w kategorii Wspomnienia w III edycji konkursu „Zima Prozy 1998” w Bolesławiuóżnienie (2002) w Jesiennym Konkursie Poetyckim „O Czarny Parasol” w Libiążuóżnienie (2002) w Konkursie Sejmiku Poetyckiego „Pod Diablą Górą”.
W klubach pracy twórczej w Bolesławiu i Sławkowie odbyły się liczne wieczory autorskie, podczas których autorka prezentowała swój bogaty dorobek twórczy. Dodatkowo warto podkreślić, że własnoręcznie odnowiła sztandar św. Barbary dla kościoła w Bolesławiu. Nawiązała również korespondencyjny kontakt z Papieżem Janem Pawłem II, od którego otrzymała obrazek z błogosławieństwem za wiersze dedykowane Ojcu Świętemu.
Pani Maria wydała kilka tomików poetyckich, m.in.: „Pory Życia”, „Serca bicie słowami odbite” oraz wybrane wspomnienia. Wszystkie wydania pomogła przygotować, a zarazem opatrzyła posłowiem, Magdalena Pichlak. Zostały one zaprezentowane na wieczorach autorskich w Klubie Pracy Twórczej. Wspólnymi siłami oraz przy wsparciu pana Józefa Liszki opracowała w 2004 roku VI numer bolesławskich „Korzeni” (listopad – grudzień 2004). Zaprezentowana w nich została postać zasłużonego żołnierza Tadeusza Gołębia odtworzona z fragmentarycznych wspomnień i nielicznych dokumentów.
Marzec Klara – wielokrotnie nagradzana lokalna poetka, autorka wielu opowiadań; „wiersze jej wkraczają w świat wewnętrzny człowieka, zakamarki ludzkiej duszy, mówią o miłości, niepewności i przemijaniu.” („Pokój Wam” 31 grudnia 2002 roku). Również proza Pani Klary ujmuje czytelnika interesującą tematyką, autentycznością, związkiem z konkretnymi ludźmi i ich niedolą. Pasją życia Pani Klary było czytanie. Właśnie ta pasja połączona z doświadczeniem życiowym, uczyniła ją doskonałym psychologiem i doradcą życiowym wielu, wielu ludzi. Nie przypadkowo pełniła funkcję ławnika sądowego.
Inną pasją Pani Klary – może najważniejszą – jest śpiewanie. Gdy ona jest w towarzystwie jest też śpiewanie. Jest piosenka ludowa, regionalna i dawna. Tę pasję udało się Pani Klarze scedować na następne pokolenie.
Pani Klara o sobie: „Przez wszystkie lata podejmowania prób odkrywania poezji, doświadczałam przyjemność wieczorów autorskich i konkursów poetyckich. (...) Szczególną radość sprawił mi krakowski wieczór autorski zorganizowany przez pana Marka Pieniążka w 1998 roku. (...) Próbowanie swych sił w twórczości poetyckiej oznacza również uczestnictwo w przeróżnych konkursach. Z chęcią przyznaję się do pewnych sukcesów w tym zakresie...” Do nich zaliczyć trzeba:
Nagroda Wojewódzkiego Ośrodka Kultury w Katowicach podczas sławkowskiej Jesieni Poetyckiej (1992) za utwór „Legenda o samotności”nagroda za utwór poetycki w konkursie „Pióro Pegaza” w Będzinieóżnienie w konkursie „Serce Matki” we Wrocławiuóżnienie w XVI edycji Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „Nasze wspólne sprawy – wczoraj, dziś, jutro” zorganizowanym przez Radomskie Stowarzyszenie Twórców Kulturyóżnienia w „Bolesłwskich Zimach Prozy”óżnienie w konkursie poetyckim „O czarny Parasol” w Libiążuóżnienie podczas Jesieni Poetyckiej w Przywidzuóżnienie w Turnieju Jednego Wiersza podczas Jesieni Poetyckiej w Bolesławiu (2000)óżnienie w Milenijnym Konkursie Poetyckim „Godziny, dni, wieki” w Libiążuóżnienie w poetyckim w konkursie literackim „O Gmerk Olkuski” (2002)óżnienie w konkursie „Cztery pory roku” w Czeladzi (2003)óżnienie w konkursie Oficyny Wydawniczej PADA w Jastrzębiu Zdrojuóżnienie w Konkursie Poetyckim „Imię Matki” Będzin (2003)óżnienie w Konkursie „Wiosna Poetycka 2003” – Będzinóżnienie w Konkursie Jednego Wiersza na „Wiośnie Poetyckiej” – Bolesław (2003)miejsce w Konkursie Walentynkowym” – Sławków (2004)óżnienie w V Konkursie o Nagrodę „Żółtego Żonkila” – Libiąż (2004)óżnienie w Wojewódzkim Konkursie „Słowo Matka” – Będzin 2005miejsce w Konkursie „Zima Prozy 2005” – Będzinwiersza do druku w XI Konkursie Poezji Religijnej im. ks. prof. Józefa Tisznera Ludźmierz (2005)miejsce w Konkursie Jednego Wiersza – „Jesień Poetycka 2006” - Bolesław
Musiałek Witold – człowiek wysoce utalentowany artystycznie, ukończył Szkołę Górniczą w Sosnowcu, a z Dęba Lubuskiego w województwie zachodnio – pomorskiem trafił do Hutek. Zdobył atrakcyjny wówczas zawód górnika, który dał możliwość godnego życia. Umiejętności plastyczne dają mu zadowolenie, możliwość samorealizacji. Pierwszym sukcesem wypracowanym pędzlem było uzyskanie pierwszego miejsca w 1977 roku na Wystawie Twórczości Uczniów Szkół Ministerstwa Górnictwa i Energetyki w Katowicach, później przyszły dalsze.
Pan Witold jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia „Twórcy Kultury” w Częstochowie. Systematycznie, prawie w każdym roku, począwszy od 1990 uczestniczy w Międzynarodowych Plenerach Plastycznych. Każdy z nich zakończony jest zbiorową wystawą i konkursem na najlepsze prace. Do najistotniejszych zaliczyć trzeba: I miejsce w Starachowicach (1990), wyróżnienia w Prząśniku (1994), Jastrzębiu Zdroju (1996) i Prochowicach (2002).
Obraz zatytułowany „Bitwa pod Krzykawką 1863” według J. Kossaka został wykorzystany do ilustracji książek J. Liszki „Pamięć Powstania Styczniowego 1863” oraz „Złoty dworek w Krzykawce”. Na podstawie tego obrazu PTTK w Olkuszu wydało pokaźny nakład kolorowych widokówek z okazji 130 rocznicy powstania styczniowego.
Pacha Damian – w 1998 roku ukończył studia w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie i otrzymał dyplom z wyróżnieniem w pracowni Jana Szancenbacha. Uczy malarstwa i rysunku w Zespole Szkół Plastycznych im. T. Kantora w Dąbrowie Górniczej. Uczestniczy w corocznych plenerach artystycznych w Staropolskim Dworku w Krzykawce. Zdobył główną nagrodę w konkursie ogólnopolskim „Pejzaż w malarstwie współczesnym” (1995), stypendium – Paryż (1998), wyróżnienie w konkursie „Myślenice 99”. Uczestniczył w warsztatach im. J. Czapskiego Lailly-en-Val (1997).
Wystawy zbiorowe i indywidualne:
– Biuro Wystaw Artystycznych w Bielski Białej. Wystawa dyplomów PLSP.- „Extravagance” Sosnowiec. Wystawa prac absolwentów PLSP – witraż.- Wystawa pokonkursowa „Pejzaże w malarstwie wspólczesnym” w Pałacu Sztuki w Krakowie.– Wystawa uczestników II edycji warsztatów J. Czapskiego Lailly-en-Val.– Galeria „in spe” w Warszawie. Pracownia rysunku Andrzeja Kapusty oraz Wystawa „Mistrz i uczeń” w Norymberdze.– Wystawa pokonkursowa laureatów konkursu „Myślenice 99” w Gallery Roztworowski w Krakowie.– Wystawa indywidualna w Dziale Kultury Dawnej (Muzeum) w Sławkowie oraz II Letni Salon Otwarty Solvay w Krakowie.– Olkuscy malarze w BWA w Olkuszu; wystawa i aukcja prac artystów w MOK w Olkuszu; III Letni Salon Otwarty Solvay w Krakowie oraz wystawa prac pedagogów Zespołu Szkół Plastycznych im. T. Kantora w Zagłębiowskim Pałacu Kultury w Dąbrowie Górniczej.
Poczęsny Lucjan Stanisław – „Jest rzadkim przypadkiem poety, który potrafi nim być, mimo że jego świat rzeczywisty nieodłącznie związany jest z techniką” – napisał tak o L. Poczęsnym Andrzej Krzysztof Torbus, znany poeta krakowski. Zasłynął wierszem „Czarna wiosna”, który opublikowny został w „Angorze” (2003)... Jego wiersze są „próbą szukania odpowiedzi na pytanie o cel heroicznej walki o sens życia... jednocześnie będąc pełną afirmacją życia.”
W dorobku Pana Lucjana znajdują się zarówno artykuły prasowe jak i publicystyczne, książki o tematyce czysto zawodowej, jak również arkusze poetyckie, publikacje w almanachach oraz, co najistotniejsze, tomiki poetyckie.
Publikacje Lucjana Poczęsnego:
„Tu Jestem” (2000), „Zapisywanie”, „Malarcia – Maria Płonowska”, Tryptyk poetycki, Tryptyk poetycki II („Cztery Pory roku”), „Próby” (w: Wydanie jubileuszowe z okazji X-lecia Klubu Literackiego MOK w Olkuszu (1985).
Sawicki Tomasz - jest radnym Gminy Bolesław. Jeden z niewielu w Gminnym Ośrodku Kultury w Bolesławiu i Klubie Pracy Twórczej zawodowy plastyk.
W 1985 roku ukończył Państwowe Liceum Sztuk pięknych im. CK. Norwida w Lublinie, następnie Uniwersytet Śląski w Katowicach Filia w Cieszynie, kierunek: wychowanie plastyczne. Pracę dyplomową pisał pod kierunkiem profesora N. Witka. W 2002 roku ukończył Kurs Ceramiki Artystycznej I i II stopnia. W 2003 roku został absolwentem Podyplomowego Studium Konserwacji Zabytków Architektury i Urbanistyki na Politechnice Krakowskiej u profesora Wiktora Zina.
Pan Tomasz posiada też doświadczenie w zawodzie plastyka. Uczył plastyki w szkołach podstawowych: w Bolesławiu, w Bukownie oraz w Zespole Szkół im. A. Kocjana w Olkuszu. Od 1992 roku pracuje w Gminnym Ośrodku Kultury w Bolesławiu w charakterze instruktora plastyki. Swoją pasję odnawiania rzeźb, kapliczek wykorzystuje w pomocy na rzecz zabytków. Udziela się też w okazyjnych akcjach, np. „Pomóżmy sobie sami" i przekazanie prac na aukcje, z której dochód wsparł konto Społecznego Komitetu na Rzecz Utworzenia Pracowni Tomografii Komputerowej dla Szpitala Powiatowego w Olkuszu.
Najważniejsze osiągnięcia Pana Tomasza Sawickiego:
Publikacje:
2003 -„Wędrówki po zabytkach Gminy Bolesław”. Bolesław
2004- Mapa turystyczna, (współautor) „Gmina Bolesław", Wydanie I, Kraków 2004.
2006 - „Źródła koncepcji i architektura bolesławskiego kościoła", Bolesławskie zeszyty historyczne nr 27. GOK im. M. Płonowskiej w Bolesławiu.
2006 - „Kościół bolesławski w stulecie konsekracji 1906-2006", Parafia Rzymskokatolicka p.w. Macierzyństwa Najświętszej Maryi Panny i św. Michała Archanioła w Bolesławiu, Bolesław.
Artykuły:
2005 - „Utrwalanie tradycji" w; Józef Liszka, Bolesławskie Zeszyty Historyczne nr 26, Podanie-Legenda-Historia, GOK im. M. Płonowskiej w Bolesławiu.
2006 - „Dworek w Bolesławiu - będzie jak nowy", w; Nasz Powiat, nr 6(06),
Inne:
1985 - Autor odznaki turystycznej „VII rajd KREMPNA 86".
2004 - Autor statuetki „Honorowy Obywatel Gminy Bolesław".
2005 - Projekt i współrealizacja ołtarza „Miłosierdzia Bożego" do Kościoła p w. Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny w Bolesławiu.
Nominacja w XIII Plebiscycie Gazety Krakowskiej „Ludzie Roku 2004"
2005 - Puchar Burmistrza Trzebini, XIV Zlot Młodzieży Gmin Jurajskich ,
I miejsce w konkursie plastycznym, (kategoria starsza)
2003 - Restauracja i konserwacja ołtarza z kapliczki kościółkowej Matki Bożej Częstochowskiej w miejscowości Wodąca k/Bukowna.
2004 – konserwacja kaplicy kościółkowej w miejscowości Ujków Nowy gmina Bolesław.
2004 - Konserwacja obrazu Matki Bożej Częstochowskiej z kapliczki kościółkowej w miejscowości Wodąca k/Bukowna.
2004 - Konserwacja kruchty w kościele pw. Macierzyństwa Najświętszej Marii Panny i św.Michała Archanioła w Bolesławiu.
Pan Sawicki bierze udział w konkursach plastycznych i plenerach organizowanych przez Gminny Ośrodek Kultury w Bolesławiu, w Bukownie i Sławkowie oraz w Turku, Wągrowcu i w Katowicach-Szopienicach. Swoje prace z zakresu malarstwa, rzeźby i tkaniny wystawiał:
1992 - Sławków - Galeria Muzeum; Bukowno, MOK, Bychawa, BDK; Bolesław, GOK.
1993 - Olkusz, Muzeum Regionalne PTTK; Chrzanów, MOK; Turek, Muzeum Rzemiosła Tkackiego.
1995 - Cieszyn, Galeria Uniwersytecka.
1996 - Bukowno, MOK.
2002 - Bolesław, GOK; Alwernia, MOK.
2004 - Olkusz- Muzeum PTTK. Wystawa fotografii „Pory roku w architekturze"
2004 - Bukowno- Wystawa malarstwa i tkaniny artystycznej. Miejski Ośrodek Kultury II Jarmark Kulturalny", pod patronatem Gazety Krakowskiej i Senatora RP Janusza Bargieła. (maj)
2004 - Bolesław- GOK im Marii Płonowskiej w Bolesławiu- Wystawa fotografii „Wiosenne Przebudzenie"
2004 - Kraków- Rynek Główny - Wystawa w ramach prezentacji „Ziemia olkuska", Fundacja „Cepelia"(sierpień)
Skupińska Iwona – jest starszym instruktorem w Gminnym Ośrodku Kultury w Bolesławiu, gdzie prowadzi zajęcia Kółka plastycznego dla dzieci. Oprócz zdolności i wykształcenia pedagogicznego posiada gruntowne przygotowanie z plastyki. Ukończyła kierunek wystawienniczy w Państwowym Liceum Sztuk Pięknych w Dąbrowie Górniczej, jest absolwentką wychowania plastycznego Wyższej Szkoły Pedagogicznej (obecnie Akademia Pedagogiczna) w Krakowie o specjalności – grafika. Promotorem pracy dyplomowej był profesor Krzysztof Nykiel. Studiowała w Krakowie także scenografię teatralną w Akademii Sztuk Pięknych pod kierunkiem profesora Andrzeja Majewskiego.
Uczyła fotografii, grafiki, liternictwa i technologii. Uprawia malarstwo olejne, grafikę, rysunek, rzeźbę i techniki własne. Ulubionym tematem pani Iwony jest pejzaż Polski, kwiaty, portrety dzieci, motyw madonny z Dzieciątkiem. Jest ponadto ilustratorką ”Bolesławskich Prezentacji”, opracowuje też ilustracje do książek wydawanych przez Gminny Ośrodek Kultury. Projektuje plakaty, urządza wystawy prac plastycznych i dekoracje imprez okolicznościowych.
Stachurska Maria – maluje od 1979 roku; uprawia malarstwo sztalugowe, rysunek akwarelą pastelą. Najczęstszym tematem jej prac jest pejzaż, koń, człowiek, architektura i martwa natura. Specjalizuje się w malowaniu portretów. Swój warsztat udoskonaliła, wzorując się na malarzach polskich i zagranicznych. Przez kilka lat malarstwo stanowiło dla niej zawód. Współpracowała bowiem z Cepelią im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie.
Jest uczestniczką plenerów malarskich w kraju u za granicą: Nola (Włochy), Augsburg (Bawaria), Słupsk, Trzebinia, Górska, Elbląg, Bolesław. Brała udział w Dniach Kultury Beskidzkiej, w Targach Sztuki w Tokarni, w Ogólnopolskim Konkursie „Przyjaźń – Braterstwo – Współpraca” w Katowicach (1983r.). Wystawiała swe prace na zbiorowych wystawach w Olkuszu (1982, 1984, 1990), w chorzowskim Muzeum (1982), w Klubie MPiK w Nowym Sączu (1984), w Katowicach (1985) w ramach Przeglądu Nieprofesjonalnej Twórczości Plastycznej (1985) oraz w Przeglądzie Amatorskiej Twórczości Artystycznej Regionu Śląsko – Dąbrowskiego (1990), w Trzebini „Eko – Plener” (1992 i 1995), w Szopienicach (1994) oraz w Ciechanowie (1997) na Ogólnopolskiej Wystawie „Mój pejzaż” organizowanej przez Wojewódzki Ośrodek Kultury. Wspólnie z zaprzyjaźnioną malarką z Niemiec, Marion Beese z Gallum koło Berlina – wystawiała swe prace w Staropolskim Dworku w Krzykawce (2003).
Straś Zbigniew - rodowity bolesławianin (urodzony w 1948 roku), z wykształcenia technik — górnik, z zamiłowania historyk regionu, malarz, rzeźbiarz i... poeta. Mówi o sobie: „Przepracowałem pod ziemią w kopalni jako sztygar 25 lat. Uważam, że nic tak nie ćwiczy wyobraźni jak ciemność. Dlatego dzisiaj, będąc na emeryturze, nie mam trudności z pomysłami na rzeźbę, obraz lub wiersz". Pan Zbigniew jest też rozmiłowany w fotografii, od dziecka nie rozstaje się z aparatem fotograficznym..
Wydał w ostatnich latach „Tryptyk poetycki" oraz trzy tomiki wierszy: „Rymowanki", „Rozważania wiejskiego rzeźbiarza" oraz „Radość i nostalgia w porach roku". W dziedzinie twórczości poetyckiej uzyskał wyróżnienie w turnieju jednego wiersza Wiosny Poetyckiej w Gminnym Ośrodku Kultury w Bolesławiu. Swoje prace prezentował na wystawach:
– Malarstwo (wystawa zbiorowa) GOK Bolesław– Rzeźba. Fotografia. Malarstwo – GOK Bolesław (wystawa indywidualna)– Rzeźba (wystawa zbiorowa poplenerowa w Staropolskim Dworku w Krzykawce)– Rzeźba: wystawa zbiorowa poplenerowa w Krzykawce; wystawa zbiorowa na zakończenie I Kongresu Kultury Zagłębia Dąbrowskiego; wystawa zbiorowa poplenerowa w GOK Bolesław
2004 – Rzeźba: wystawa indywidualna w Sławkowie; wystawa zbiorowa na Krakowskim Rynku z okazji XXVIII targów Sztuki Ludowej; wystawa zbiorowa z okazji Dożynek Powiatowych w Chechle; XI Wystawa u Mistrza Tutaja (poplenerowa w Szczyrku), II nagroda w Ogólnopolskim konkursie w Brzeźnicy „O Złote Skrzydła Anioła”– Rzeźba: wystawa zbiorowa z okazji Święta Gminy Bolesław; wystawa zbiorowa w Sławkowie; wystawa poplenerowa w Krzykawce; wystawa zbiorowa w Krakowie z okazji prezentacji powiatu olkuskiego; wystawa indywidualna rzeźby w Wodącej– wystawa indywidualna rzeźby w Kluczach.
Pan Zbigniew Straś jest aktywnym działaczem Klubu Pracy Twórczej w Gminnym Ośrodku Kultury, pełni też funkcję radnego gminy Bolesław. Rzeźby jego zdobią park przydworski w Krzykawce, a przed budynkiem Urzędu Gminy Bolesław stoi okazała rzeźba w drewnie założyciela Bolesławia – księcia Bolesława Wstydliwego.
Tomsia Bronisław – z zawodu: elektryk; wspomnieniami najczęściej wraca do czasów wojny i okupacji hitlerowskiej. Znalazł się na przymusowych robotach w III Rzeszy. Dzisiaj jest gorącym zwolennikiem pojednania polsko – niemieckiego. Jest współzałożycielem olkuskiej grupy zaprzyjaźnionych miast: Olkusz – Szwalbach i propagatorem pojednania.
W przeszłości Pan Bronisław był aktywnym społecznikiem. Przez dwadzieścia lat pełnił funkcję sołtysa w swej wiosce Bogucin Mały. Był inicjatorem wielu prac społecznych na rzecz środowiska: budowy dróg, wodociągów, elektryfikacji i gazyfikacji, budowy wiejskiego domu kultury itd. Stażem sołtysowania pobił chyba rekord powiatowy, a to świadczy o zaufaniu ludzkim i solidnym wywiązywaniu się z obowiązków, jakie ciążą na gospodarzu wioski.
Józef Liszka mówi, że tacy ludzie są bardzo potrzebni Klubowi Pracy Twórczej w GOK Bolesław. Uczestniczy w spotkaniach Klubu Pracy Twórczej, by posłuchać poezji, wspomnień, historii, obejrzeć obrazy i rzeźby tworzone przez kolegów klubowych. Jego rozważania na temat ułomności ludzkich charakterów i niektórych grup społecznych i ich zalet, skłaniają do zadumy i refleksji. Swoje poglądy prezentuje odważnie i śmiało w dyskusjach i w swej twórczości. W rozważaniach pomagają mu bogate doświadczenia życiowe, nieprzeciętna znajomość Pisma Świętego, życia religijnego i stosunków międzyludzkich.