Parafia Polskokatolicka w Krzykawie -Małobądzu


Idź do treści

Menu główne:


Sakrament Pokuty i Pojednania

Sakrament pojednania


Sakrament Pokuty i Pojednania
Spowiedź Święta


Pierwszym darem zmartwychwstałego Jezusa jest sakrament pokuty zwany często spowiedzią, sakramentem pojednania czy też przebaczenia. Jezus w wieczerniku, kiedy ukazał się apostołom, „tchnął na nich i powiedział im: Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane” (J 20,22-23).


W Kościele Polskokatolickim sprawowane są dwie formy spowiedzi: indywidualna - prywatna (uszna w konfesjonale) oraz ogólna – publiczna (sprawowana bądź jako odrębny obrzęd przed ołtarzem, bądź w połączeniu z Mszą święta w części zwanej Spowiedzią Powszechną). Jest to powrót do starożytnej formy spowiedzi z pierwszych wieków chrześcijaństwa. Jest to jednak sprawą człowieka, którą formę spowiedzi wybierze.
Do spowiedzi indywidualnej są zobowiązane przystępować dzieci oraz młodzież do lat 18; zaleca się również przystępowanie do niej dorosłym, ilekroć odczuwają taką potrzebę. Poprzez częste uczestnictwo w Sakramencie Pokuty chrześcijanin ma sprzyjające warunki do kontrolowania stanu swego życia duchowego.


Zanim penitent przystąpi do spowiedzi ogólnej przed ołtarzem czy też spowiedzi usznej w konfesjonale, by otrzymać rozgrzeszenie powinien spełnić następujące warunki:

1.Rachunek sumienia
2. Żal za grzechy
3. Mocne postanowienie poprawy
4. Szczera spowiedź
5. Zadość uczynienie Panu Bogu i bliźniemu.

W naszej Parafii wierni mają okazję do Spowiedzi Świętej;

  • ogólnej - publicznej przed każdą Mszą świętą w niedzielę i święta.
  • prywatnej (w konfesjonale) na każdą indywidualna prośbę dziecka czy też osoby dorosłej niezależnie od dnia tygodnia.
  • regularna spowiedź dla dzieci i młodzieży odbywa się przed większymi świętami kościelnymi.



Zobacz też:
Msze święte i Nabożeństwa



Formuła Spowiedzi świętej ogólnej – publicznej

Odmawiają wszyscy, którzy chcą przystąpić do Sakramentu Pokuty
Żalem przejęci do głębi swej, Boże bo wina ciąży na nas i grzech nas ugina. Do tronu miłoidziemy w pokorze. Pełni smutku i bólu, z dziedzictwem Kaina. Szukaliśmy u świata na próżno pociechy. Na próżno ukojenia, grzechów zapomnienia: Bo nie ma tam pokoju, gdzie są ludzkie grzechy. Bo nie istnieje szczęście bez Boga, sumienia. Więc przejęci do głębi naszą nędzą, Boże. Bo wina ciąży na nas i grzech nas ugina U tronu miłosierdzia stajemy w pokorze Pełni smutku i bólu, z dziedzictwem Kaina.

Ks. Boże miłosierny! Dziękuję Ci, żeś nie zabrał mnie z tego świata, gdy byłem w grzechu. Zachęcony do pokuty i poprawy życia, pragnę zrzucić z siebie ciężar mych grzechów przez szczerą spowiedź, żal za nie i postanowienie poprawy życia mego. Udziel mi więc, o Boże łaski swej, abym grzechy swe dobrze poznał, szczerze się z nich wyspowiadał i do nich nigdy już więcej nie wracał.
Duchu Święty, oświeć mój rozum, wspomóż mą pamięć i dodaj mi otuchy, abym moje życie szczerze ocenił, poznał zło, jakie popełniłem i poczuł do niego odrazę; abym wyznał wszystkie grzechy przed Bogiem. Pragnę otrzymać odpuszczenie mych grzechów i żyć odtąd w przyjaźni z Bogiem i bliźnim. Przez Chrystusa Pana naszego.
Amen.

Chwila ciszy na wykonanie rachunku sumienia, wzbudzenie żalu za grzechy i postanowienie poprawy.

Ks. Wyznajcie teraz swe grzechy przed Bogiem samym. Bóg Wszechmogący niech Wam udzieli swej łaski, abyście mogli dobrze wyspowiadać się z grzechów waszych. W Imię Ojca + i Syna + i Ducha Św. Amen.

Wszyscy, którzy chcą uzyskać rozgrzeszenie i odpuszczenie grzechów wyznają teraz w ciszy swoje grzechy nie na ucho kapłana ale na ucho samego Pana Boga. Boga, który jest Sprawiedliwy ale przede wszystkim Miłosierny nigdy się nie okłamie i tylko On zna najlepiej serce i sumienie człowieka. Kapłan w imieniu Chrystusa daje pewność przez rozgrzeszenie, że Bóg przebaczył grzechy. Gdyby człowiek spowiadał się tylko przed Panem Bogiem, nigdy by takiej pewności nie uzyskał.

Po wyznaniu grzechów wszyscy odmawiają ze skruchą i żalem spowiedź powszechną.

Spowiadam się Bogu Wszechmogącemu i Wam Bracia i Siostry, że bardzo zgrzeszyłem myślą, mową, uczynkiem i zaniedbaniem: moja wina, moja wina, moja bardzo wielka wina.
Przeto błagam Najświętszą Maryję zawsze Dziewicę, wszystkich Aniołów i Świętych i Was Bracia i Siostry o modlitwę za mnie do Pana Boga naszego. Amen.


Następnie kapłan zadaje pokutę i udziela wszystkim, którzy się wyspowiadali rozgrzeszenia.

Ks. Niech się zmiłuje nad Wami Bóg Wszechmogący, a odpuściwszy grzechy Wasze niech Was doprowadzi do żywota wiecznego. Amen.
Przebaczenia, darowania i odpuszczenia grzechów Waszych niech Wam udzieli Pan Wszechmogący i Miłosierny. Amen

PAN NASZ, JEZUS CHRYSTUS, NIECH WAS ROZGRZESZY, I JA MOCĄ MI
PRZEZ NIEGO DANĄ ROZGRZESZAM WAS Z WSZYSTKICH GRZECHÓW
WASZYCH. W IMIĘ OJCA I SYNA
ÉI DUCHA ŚWIĘTEGO. AMEN.

Męka Pana naszego Jezusa Chrystusa, zasługi Matki Najświętszej i wszystkich Świętych niech Wam dopomogą do osiągnięcia życia wiecznego Amen.
Trwajcie w Pokoju i nie grzeszcie więcej.


Formuła Spowiedzi świętej indywidualnej – prywatnej (w konfesjonale)


W. -
W Imię Ojca i Syna i Ducha Świętego. Amen. Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus.
Ks. - Na wieki wieków. Amen.
W. -
Ostatni raz byłem u spowiedzi … Grzechu żadnego nie zataiłem ani nie zapomniałem, pokutę zadaną odprawiłem(lub nie i dlaczego). Obraziłem Pana Boga następującymi grzechami ... (wyznajesz swoje grzechy)
Więcej grzechów nie pamiętam, za te i wszystkie grzechy serdecznie żałuję i mocno
postanawiam się poprawić, a Ciebie Ojcze duchowny proszę o pokutę i rozgrzeszenie.
Ks. - (kapłan rozmawia z tobą, modli się i udziela rozgrzeszenia)
W. - (cicho modlisz się:)
Boże, bądź miłościw mnie grzesznemu.

(po słowach kapłana: „rozgrzeszam Cię z wszystkich grzechów Twoich. W imię Ojca i Syna Éi Ducha Świętego”.
odpowiadasz: AMEN)

Ks. - Pan odpuścił tobie grzechy, idź w pokoju.
W. -
Bóg zapłać.

Odchodzisz od konfesjonału, gdy usłyszysz pukanie kapłana. Idziesz przed ołtarz, dziękujesz Bogu za przebaczenie i miłość, odprawiasz pokutę zadaną przez spowiednika.


Jeśli mówimy, że nie zgrzeszyliśmy,
czynimy Go kłamcą i nie ma w nas Jego nauki.
Jeżeli wyznajemy nasze grzechy,
Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam
i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.

1 J 1, 10.9


Grzesznik leży, pokutnik dźwiga się na nogi,
A święty stoi prosto, gotowy do drogi.


Powrót do treści | Wróć do menu głównego